De zomertijd ligt achter ons. De liefhebbers zullen de festivals in het Amsterdamse Bos node hebben gemist. Let wel, we hebben het dan over tienduizenden fans verdeeld over zo’n zeven festivals. Ook de liefhebbers van de optredens in het Bostheater kwamen niet aan hun trekken zoals ze gewend zijn, al heeft het Bostheater er alles aan gedaan om toch nog programma’s te brengen. Bij de horeca was het best ingewikkeld om binnen te komen, met hier en daar een QR code om je te registreren of je moest aansluiten in een rij.
Ook een gemis in de zomer was de rondvaart. Welbeschouwd zijn er drie verschillende Amsterdamse Bossen, 1. gezien vanaf de wandelpaden, 2. gezien vanaf de ruiterpaden en 3. vanaf het water. ‘Met de rondvaartboot waan je je in het Amazone-gebied,’ staat er bij de aankondiging als de rondvaart op het programma staat. Op sommige plekken en met enige fantasie is dat ook zo. Al ken je het Bos nog zo goed, vaak heb je geen idee waar je bent. De tocht duurt anderhalf uur en in die tijd ben je heel veel aan de weet gekomen van de boswachter(s) over details waarvan je het bestaan niet wist.
Inmiddels zijn we in de wintertijd en is de horeca in het Bos opnieuw zo goed als gesloten. Ook de sport ligt weer aan banden. Het is een bittere pil voor alle betrokkenen die ervan afhankelijk zijn. Er rest niets anders dan te wandelen, het basisprincipe van een bos. Het vergoedt veel, vooral in de mooie herfst.