Het Bos en nostalgie

Een held staat op het punt te springen van de Bosbaanbrug (foto: gemeente Amsterdam).

Altijd leuk, oude foto’s van het Amsterdamse Bos. Op de websites van de gemeente Amsterdam en het Bos staan foto’s van weleer onder de kop: ‘Nederlands mooiste park: het Amsterdamse Bos.’ We zien echtparen aan het kaarten, mannen aan het schaken, zonnebaders langs een vijver, een Opel Kadett met ligstoelen ernaast, een hengelaar bij de Bosbaantribune en zwemmers bij de Bosbaanbrug. Voor veel Amsterdammers was het Bos een geliefde vakantiebestemming. Vakanties waren kort en bestonden vooral uit dagtochtjes.

Wij van de Vrienden schonken in 1957 een filmcamera aan boswachter Piet Brander. Samen met zijn broer Wim als cameraman maakte hij prachtige films van het leven in het Bos. De vijf films gaan over de natuurhistorie, onderhoud en recreatie, het ontstaan van het Vogeleiland, de reigerkolonie en het Bos in het algemeen (de grote Bosfilm). We hebben ze allemaal nog en ze zijn kostelijk om terug te zien. Een kapelaan die rechtstreeks uit de kerk mee voetbalt, trotse autobezitters die hun auto wassen, vrouwen die breien en files met DKW’s en Messerschmitt’s. Op een mooie zondag kwamen er 80.000 bezoekers.

De films over dieren waren Planet Earth avant la lettre. Zo bouwden de gebroeders Brander een stellage van 20 meter hoog om een reigerkolonie te filmen. Ze vertoonden de films op scholen, in het Tropenmuseum en voor donateurs. Nostalgie met een hoofdletter.