Frank Kramer en het Bos als inspiratiebron

Frank Kramer na het hardlopen in de sneeuw bij de Bosbaan
Frank Kramer na het hardlopen in de sneeuw bij de Bosbaan

Frank Kramer is overleden. Behalve voormalig voetballer, presentator en commentator was hij een groot fan van het Amsterdamse Bos. Dankzij talloze hardloopronden heeft hij ons wegwijs gemaakt in het labyrint van paden. Hij was ook lange tijd steward bij Lufthansa en had veel van de wereld gezien. ‘Daarom weet ik dat er geen mooier bos is dan het Amsterdamse Bos. Dat komt omdat het zo overzichtelijk is. Bovendien heb ik altijd het idee dat ik in het Bos verschillende landen bezoek. Ik begin mijn loop in Nederland en als ik voorbij een bocht in Polder Meerzicht de boerderij zie liggen ben ik in de Vogezen. Rond de Heuvel ben ik in Zuid-Duitsland en zie ik de voetbaldoelen tegen een Engels coulissendecor dan ben ik in Engeland.’
Als hij in zijn voetbaltijd geblesseerd was, ging hij voor hersteltrainingen alleen naar het Bos. Als hij niet kon lopen ging hij er fietsen. ‘Zo hoopte ik de vrouw van mijn dromen tegen te komen,’  was zijn argument. Na zijn voetbalcarrière ging hij er drie keer in de week hardlopen, telkens 10 à 13 kilometer. Hij miste niets in het Bos. ‘Wat ze ook doen, er blijft altijd genoeg over.’  Wel wilde hij van twee dingen verlost zijn, de vliegtuigen en bepaalde vogels die in het voorjaar te veel lawaai maken. ‘Die zou je moeten verplichten alleen ’s ochtends tussen 7 en 9 uur te laten zingen.’
Hardlopen in het Bos was voor hem een inspiratiebron. ‘Je krijgt de mooiste gedachten en je vindt oplossingen. En ik houd van zweten, zweten in de buitenlucht en dan hier in het Bos.’  Zijn favoriete weer om in te lopen was windstil en heel warm. ‘Zo’n zwoele avond tussen 7 en 9 uur. En dan het liefst met dreiging van onweer en dat het één kilometer voor het einde gaat regenen. De hitte blijft, maar je voelt dat het weer omslaat.’
Het Bos zal leger worden zonder hem. Frank is 73 jaar geworden en deelde zijn geboortedatum met die van Abe Lenstra.