Misschien wel net zo mooi als het Bloesempark in het Amsterdamse Bos is wat
de bezoekers er allemaal doen. Dat enorme wit-roze dak boven het hoofd maakt
veel los. Iedereen is uitgelaten en doet zijn ding. Mannen van middelbare
leeftijd zagen we bellenblazen en synchroon springen, kleine meisjes
voetbalden, een ander meisje maakte hoge sprongen voor het toeziend oog van
de filmcamera die ze op de grond had geplaatst. Een moeder lag op de grond om
de sprongen van haar kind te vereeuwigen, een liggende fotograaf nam het
bloesemdak 180 graden onder de loep, hardloopclubjes poseerden. Sommige
families namen hun halve huisraad mee. Vorig jaar voerde een moeder een
toneelstukje op met haar kinderen. Daarvoor had ze de mooiste jurken
meegenomen en die op een waslijn tussen de bomen gehangen als achtergrond.
Zie de foto.
Je hebt de Efteling, de Eiffeltoren, de Toren van Pisa en festivals. Daar
bedenken mensen ook van alles om er een herinnering aan over te houden. Maar
in de kleine, besloten omgeving van het Bloesempark is het anders, intiemer.
Met dank aan de natuur.