Op 1 december is de meteorologische winter begonnen. Het is een uitzonderlijk mooie herfst geweest. De herfst is altijd al een mooi jaargetijde, maar die van dit jaar was dat in het bijzonder. Het kwam voornamelijk door de zon die vaak scheen. Eerst verschoten de bladeren van groen naar de fraaiste tinten bruin, geel, oranje en rood. Als de zon dan scheen werden die kleuren nog eens extra opgelicht, met de blauwe lucht ertussen op de achtergrond. In het Amsterdamse Bos waren er dan ook opvallend veel fotograferende bezoekers. Ook hoorde je discussies over wat nou mooier is, het voorjaar of de herfst. Een vrouwelijke voorstander van het voorjaar: ‘De lente verlost ons van de winter en vervult ons verlangen naar de zomer.’ Een mannelijke adept van de herfst: ‘Ik ben nogal weemoedig van aard en dan heb je met de herfst de afbraak in zijn puurste vorm.’ De conclusie van al die verschillende meningen is eigenlijk dat men het voorjaar het mooist vindt als het voorjaar is en de herfst het mooist vindt als het herfst is. Men laat zich dus leiden door het moment.
Inmiddels laat de zon ons in de steek en is het gros van de bladeren gevallen. De uitbundige kleuren zijn vervangen door pastelachtige kleuren. Hier en daar stinkt het in het Bos. Het zijn de bladeren die in de sloten zijn gevallen en naar de bodem zijn gezakt. Bij gebrek aan zuurstof gaan ze gisten.
Een selectie van de kleuren in het Bos is ook te zien op onze Fotopagina.