De smartphone in het Bos

Geen roeiboot te bekennen, maar wel een beller
Geen roeiboot te bekennen, maar wel een beller

Tot in het Amsterdamse Bos nemen we onze verslaving mee, de smartphone. Lange tijd dachten we zonder te kunnen, maar u weet hoe dat gaat. Als de hond de bekende piepjes hoort en we halen het ding uit de achterzak, kijkt hij ons meewarig aan alsof hij zeggen wil: ‘Doe dat ding weg, je bent nu met mij, in het mooie Bos.’ Hij heeft gelijk, natuurlijk. Maar u weet hoe dat gaat. Hardlopers kunnen ook niet zonder; ze bevestigen het ding aan een gesp op hun bovenarm. Roeiers hebben ‘m vast ook ergens verstopt. Dat is allemaal nog tot daar aan toe, maar het ding gebruiken als je op een paard zit?

Appen tijdens het paardrijden. (Overigens: waar is het zadel?)
Appen tijdens het paardrijden. (Overigens: waar is het zadel?)

Een van onze foto’s toont een amazone die van haar paard is gestapt om te kunnen appen.
Exemplarisch is ook wat we op de Bosbaan zagen. Er was geen roeiboot te bekennen, maar wel een beller op een van de steigers. Vier meisjes waren hard aan het roeien, totdat een van hen het signaal gaf ‘Stop.’ Wat volgde was een selfie. Het Bloesempark is eind maart een studio in de openlucht. Daar gaat het vooral om foto’s en ook weer selfies. Het ‘excuus’ van de telefoon in het Bos is dat hij in sommige gevallen handig kan zijn. Als je bijvoorbeeld de Boswachterij nodig hebt, de Dierenambulance, of 112.
Bekijk hier de fotocollage die we maakten.