Op de eerste lenteachtige dag begonnen we de wandeling te midden van uitbundig vogelgezang. De vogels waren het niet verleerd en lieten zich meteen van hun beste kant horen. Een kwartier verderop kwam er een ander geluid voor in de plaats: kettingzagen. Tijdens de rest van de wandeling kwam iedere tien minuten ergens anders het geluid van kettingzagen vandaan. Het is de tol die het Bos en de bezoekers betalen voor al het gesneuvelde hout, veroorzaakt door de dunningen (zorgplicht), de essentaksterfte en de twee stormen in januari. Ook is een begin gemaakt met de voorbereidingen voor de verbreding van de snelweg A9, in het gebied waar het noordelijk deel van het Bos overgaat in het zuidelijk deel. Hier en daar liggen al rijplaten en één lang mooi pad is al klaar gemaakt voor vrachtverkeer. Ook worden bruggen gerestaureerd en worden paarden en ruiters teruggestuurd.
Het Bos wordt er niet mooier op. En het Bos zelf kan daar niets aan doen. Herstelwerkzaamheden moeten gebeuren en van hogerhand worden plannen opgelegd die moeten worden uitgevoerd. Waar het Bos wel wat aan kan doen, is het Land van Bosse weer openstellen. Al sinds de zomer is het festivalterrein met hekken afgezet. Er hangt een bordje met verklarende tekst, maar we willen de reden niet eens weten. Het gras ligt er goed bij. Veel mensen wandelen er graag, al is het alleen al om door te steken van de ene kant naar de andere.